Vrijdagavond stonden we een kwartier te kleumen bij de ingang van het Denksportcentrum, de beheerster was niet op de hoogte van onze komst. Misschien keek ze liever naar de interland voetbalwedstrijd. Uiteindelijk begonnen we in een koude zaal een kwartier te laat. Maar onze nestor Jan liet er geen gras over groeien: na elf zetten had hij al een stuk veroverd en zijn tegenstandster was dermate ontmoedigd, dat ze er meteen de brui aan gaf.
Toen ik eens rondkeek, had Wim al 13 zetten gespeeld in een Spaanse opening, terwijl zijn klok nog steeds op 1,5 uur stond. Later op de avond werd er langer nagedacht, maar na enig rumoer bleek dat Wim een punt kon bijschrijven.
Op bord 1 kwam Bé niet goed uit de opening, de korte rokade werd verhinderd door loper op H3. De koning stond onveilig, uiteindelijk kon hij de lange rokade uitvoeren, evenwel moest hij de e-pion inleveren. Hij kreeg geen kans meer om terug te slaan en kon later de koning omleggen.
Joost op bord 4 speelde een gecompliceerde partij, met wederzijdse dreigingen. Door een prachtige pionzet kreeg hij ineens een beslissend voordeel en wikkelde de partij mooi af. Vervolgens was ondergetekende aan de beurt om een punt bij te schrijven. Deze keer geen blunders mijnerzijds. Na veroveren van 3 pionnen en een stuk gaf mijn tegenstandster op.
Uiteindelijk nog Ben tegen z’n clubgenote Sophie: in tijdnood en slechte stelling kon hij z’n dame inleveren. Aldus leden de Sissy sisters opnieuw een nederlaag tegen ons: 2 – 4. Sjouke
P.S.: ik heb de partijen niet allemaal kunnen volgen wegens concentratie op eigen bord. fffffff